ماه غمگین و سرخ رنگ تنها
به شکل قرص نالان پیداست
باد ...
سمفونی هیجان های پنهان
و درد ...
آن موسیقی فوران همیشگی
و چشم های مظلوم
که قربانی غمزده های غربت هستند
چه غریب است ...
سرنوشت زیستگان در دایره دید ما
و چه تنهاست صندلی
در حوضچه دل تاریکی ...
وحشت زای حیات
الفبای زیستن...
به دست فراموشی ست
و کسی که...
ترانه هایش ترانه ی تنهایی ست
زیستن در شعر زیباست
و پرواز کردن در عالم خیال ...
شاید ...
در حیات واقعی
چیزی ترانه نو نخواهد خواند
کسی لبخند آفتابگردان ها را
نثار خورشید نخواهد ساخت
تلخی ها ماندگار همیشگی اند
و ساعت ها ...
ترانه تکراری تیک تاک را به گوش ها
می خوانند
رعنا ابراهیمی فرد
(هوا چه غریبانه تاریک است)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
