باد با عطر تنش شانه به مویت زد و رفت
ماه با دیدن تو خنده به رویت زد و رفت
ماه در کنج افق خیره به چشمان تو شد
همدم باد صبا بوسه به کویت زد و رفت
دست خورشید زده نور محبت به سرت
بوسه بر روی لب زمزمه گویت زد و رفت
عشق از کوچه دل عشوه گری کرد و گذشت
ناز خود از دل آیینه به سویت زد و رفت
آسمان رعد محبّت به سر بوته فشاند
عطر شبنم به تن پاک نکویت زد و رفت
عشق با فکر غزل جامه به گل زار سپرد
بیت زیبای غزل خامه ز بویت زد و رفت
سبز شد خانهٔ دل از گذر هالهٔ عشق
بوسه شوق بر آن سیب گلویت زد و رفت
ارس آرامی
ZibaMatn.IR