🍂
صبوری کن؛همه چیز را به زمان بسپار!
.
.
وقتش که برسد
زخمِ روی انگشتت پیوند میخورد.
ریحان های ترِ روی بام، خشک میشوند.
وقتش که برسد
دانه آفتابگردانی که کاشتی،به عشقِ خورشید، سرش را از خاک بیرون میاورد....
وقتش که برسد،
کسی می آید که دستانت را محکم میگیرد و با کمال میل تا آخر دنیا با تو خواهد آمد...
میدانی؟!
میخواهم بگویم صبوری کن.
به معنای واقعی جمله،همه چیز را به زمان بسپار.
دستانت را
زخمِ تازهء روی انگشتت
ریحان های تَرِ روی بام، که قرار است خشک بشوند.
دانه آفتابگردانت که زیر خاک است...
همه را به زمان بسپار...!🌱🌻
نویسنده: روژینا حاتمی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
