گاه باید از جماعت دور بود
گاه باید اندکی مغرور بود

گاه باید نامه ها را پاره کرد
گاه باید خویش را آواره کرد

گاه باید با خدا دعوا گرفت
گاه باید شانه را بالا گرفت

گاه باید با صدا بیگانه بود
گاه باید دشمن پروانه بود

گاه باید شمع ها را فوت کرد
گاه باید جمع را مبهوت کرد

گاه باید هر قراری را شکست
گاه باید یک قرار تازه بست

گاه باید رنگ دریا را ندید
گاه باید قلب ساحل را درید

گاه باید توی مه مفقود شد
گاه باید چون رهی مسدود شد

گاه باید پر زد از کنج خیال
گاه باید رفت در جلد محال

گاه باید بی دلیل ارفاق کرد
گاه باید خورد و استفراق کرد

گاه باید حرف ها را سر کشید
گاه باید از دل خوابی پرید

گاه باید بی امان خندید و رفت
گاه باید بوسه ها را چید و رفت

گاه باید مهربانی پیشه کرد
گاه باید در بدی ها ریشه کرد

گاه باید بود با دنیا رفیق
گاه باید دل برید از نارفیق

گاه باید دید اما کور بود
گاه باید وصلهٔ ناجور بود

ارس آرامی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
Maryam