✍محسن آریاپاد


چرب ِ دسکلاَ

الو! خروسخوان بخیر حاجی"حافظ"!
خیال ِ هَلاچین ِ سر نیشتِه ای
یا ایلهام ِ تفت ِ مِئن خاکه شیر خورداندری!؟
ترا جان ِ تی شاخه نبات
ایچّی واپَرسم راستشاَ بوگو!
چُتو بُبو اَنهمه پادشاهانِ مَرهَ
رندانه بینیشتی، ویریشتی، بَزِه ای
بوخوردی، فوکودی، فیشادی
تَه رِه کرچ ِ چاپَلاَ بزِه اید
الانَم کی شاکوشی یه-
چرب ِ دسکلاَ زنید!؟
جواباَ فادَه به اُ رانیشان:
رشت- لطف آباد- حاج "غلامحسین ِ"پسر- "موسَن"
ببخشید! "پاد"؛ کی کورم کلاچم زَنِه داد.

برگردان:

کف زدنِ جانانه

الو! صبح بخیر حاج"حافظ"!/ برسرِ تابِ خیال نشسته ای/ یا در میان تفتِ الهام داری خاکشیر می خوری!؟/ تو را به جان شاخه نبات ات!/ چیزی می پرسم راستش را بگو!/ چطور شد با این همه پادشاهان/ رندانه نشستی، برخاستی، زدی/ خوردی، ریختی، دور انداختی؛/ برایت کف زدند!؟/ اکنون هم که هنگام شاه کُشی است/ دستِ جانانه می زنند!؟/ جواب را به این آدرس بفرست:/ رشت،- لطف آباد- پسرِ حاج "غلامحسین"- محسن
بخشید "پاد"/ که چشم بسته و بی محابا داد می زند.



کتاب ِ " الو!؟ "
شعرطنز گیلکی (شُخی شعر)
ZibaMatn.IR