پیچکی در خانه دارم با صدایم آشناست
با غزل های من و حال و هوایم آشناست
دوستش دارم کنارش می نشینم روز و شب
ریشه و برگ و گلش حتی برایم آشناست
زلف افشانده ست از هرسو به بام خانه ام
با خیال نیمه شب های رهایم آشناست
در حیاط خانهٔ همسایه ها سربُرده است
بهتر از من با همه همسایه هایم آشناست
می شناسد رهگذرها را ولی بیش از همه
با دل پر آتش عقده گشایم آشناست
آن قدَر نام تو را در پیش او آورده ام
با تو ای نام آشنای آشنایم آشناست
ارس آرامی
ZibaMatn.IR