آدم بایستی چند ساله باشه ؟
🍁
بیرون تو کوچه، شب سیاه و صورتی به نظر میرسید. آرام آرام برف زمین را سفید وسفید تر میکرد. سکوت لذت بخشی تمام کوچه را پر کرده بود و سرما بوی خوبی میداد و خودشو به دل میچسبوند.
داشتم برای خودم رو برفها قدم میزدم و با خودم می گفتم : اگر من الان ۲۰ یا ۲۵ سالم بود شاید توی این کوچه شروع میکردم به دویدن روی برفها. چه لذتی میتونست لیز خوردن رو این برفها بهم بده.
ولی من تقریبآ ۶۰ سالمه، و اون انرژی ۲۰ سالگی را ندارم.
یه لحضه غم منو غافلگیرکرد. کاری هم نمیتونستم بکنم. من کجا بیست سالگیم کجا !
به راهم ادامه دادم و چند قدم جلو تر تو پیاده رو اون طرف کوچه، یک زوج پیر را دیدم که داشتن با احتیاط تمام، دوتایی به هم چسبیده از ترس افتادن، آروم آروم این کوچه را میرفتن پایین.
پیره مرده یک لحظه سرشو برگردوند و به من خیره شد و دوباره به راهش ادامه داد.
همون یک لحظه که شاید یه ثانیه هم نشد تو نگاهش خوندم که به خودش میگفت : اگه ما الان ۶۰ سالمون بود مثل این طرف میتونستیم تو این برف راه بریم و آنقدر از ترس افتادن به خودمون زحمت نمیدادیم.
نفس عمیقی کشیدم و ته دلم غنج رفت و به خودم گفتم : چه خوبه که من فقط ۶۰ سالمه...
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
کوروش وکیلی ص