خوراَ سرادِه سنگان ِ سر
کخ باورده کوله.
دریا چیرِن
پیشاشو شَده
پاورانده دووده
اَیاَ
هف کو هف دریا
اماردوس ِ جاَ اوشین تر
اب ِ اَمره گب دارَمه
دریا فانوس ِ اَراَ
خالی کرجِن ِ اَراَ
کاشکی
مایی
بوبوبیم...
برگردان:
خود را روی سنگ ها رها می کند/ موج کف آلود/ پرستو های دریایی/ به پیشوازش می روند/ با پاهای برهنه/ می دوند.
این جا/ هفت کوه، هفت دریا/ آن سوتر از سپیدرود/ با آب در گفتگویم/ با فانوس دریایی/ با قایق های خالی/ کاش/ ماهی/ بودم...
✍ مسعود پورهادی
ZibaMatn.IR
