مرا در آغوش بگیر...
آنقدر محکم که تک تک ذرات بدنم،معنای واژه ی جدایی را از یاد ببرند.
آنقدر عاشقانه که حسرت بخورند تمام کسانیکه در میانه ی راه ،دست از تلاش برداشته اند.
آنقدر مردانه که مهر سکوت بر لب بزنند تمام آنهایی که مارا وصله ی ناجور میخواندند.
مرا ببوس
آنقدر گرم و تبدار که ذوب شود یخ روزهای سرد نبودت.
آنقدر بدور از هوس،که همسر و همپا شدنت در لحظه لحظه اش جاری باشد
آنقدر صمیمانه،که از نو بنا شوم در سنگر شانه هایت.
تو باش.تو بمان...
ZibaMatn.IR