مرا که غرق در تماشای گنبدهای فیروزه ای بودم به آسمانی فیروزه ای تری برد آن غریبه...
چگونه ؟
گفت اعجاز خدا را می بینی ؟! من از خدا خواستم باز امروزم که رنگ دلتنگی گرفته یک فراموشی یهویی مثل همان روزی که تو را دیدم، غرق در هنر دست بشر بودی و من غرق در تو شدم، برایم تدارک ببیند ..
که باز تو را همان لحظه به من نشان داد ...
باورت بشود یا نشود در اعماق وجودم تنها این لحظه به هیچ چیزی فکر نمی کنم...
کاش تو هم ......
من در دلم گفتم کاش کسی هم در من باعث چنین حسی ،چنین یهویی میشد ....
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
