آرامشِ لحظه هایِ من
روشنیِ چشم هایت را در خاموشیِ خاطره هایِ کهنه جا می گذارم زیباییِ چهره ات را در معصومیتِ فاصله ها
و شیرینیِ لبخندت را گوشه به گوشه ی زندگی ام
از تمامیِ وجودت در من تصویری ست که هیچ گاه از خاطرم محو نخواهد شد
خنده ای میشوم برای لبانت
و اشتیاقی می شوم برای دلت
و شانه ای برای تکیه کردن
آرامشِ لحظه هایم
برایم بمان...
تویی که چشمانت دریچه ای ست پر نور برای چشمان بی فروغم
و صدایت مرهمی ست بر زخم های قلب بی قرارم....
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
