[بسم الله الرحمن الرحیم]
دل به تو دادم و چیزی جز نگاه تو از قاب عکست نصیبم نشد.
تنها کسی شدی که دل از من ربایید.
می دانی چرا؟
زیرا آهن ربای مهربانی و عشقت بد جور گیرا بود.
هرچند....
نگاهت کردم، نگاهم نکردی...
عاشقت شدم، عاشقم نشدی...
مهم بودی، مهم نبودم...
عزیز بودی، عزیز نبودم...
اما...دل از تو پس نگرفتم و نگاه از تو بر نگرداندم زیرا می دانم نهایت خسته می شوی از گلایه های من.هرگاه دلم هوای تو کرد رفت و دیگر بازنگشت زیرا آهن ربایت همانند همیشه کار خود را کرده بود.
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
