به راستی طبیعت، او را چنان زیبا و دلربا آفریده بود که همه کس او را بی اختیار دوست می داشت. در عرض راه به هر کسی که برخورد می کرد صمیمانه و از روی تواضع به او سلام می داد و دلربایی و ظرافتی که در سراپای او دیده...
عزیزترینم تو همان تک ستاره ی دلربای آسمانی که بنا به قسمت و تقدیر یا به پاداش گناه و تقصیر مرا در سیاهی شب های درخشان چشمانت افسون کرده ای...! بودنت چقدر زیباست، ماه من! دلربای درخشان من، در آسمان دلم بتاب که تابیدنت عشق و امید و زندگی را...
زیباتر از هر زیبایی، تصورت، خارج از درک و خیال است! آرام تر از موج دریایی، اندیشیدن به تو هر غمی را می کاهد! مهربان تر از مهر مادرانه ای، صفایت، جلوه ای از خداوند است! سازی، ناکوک، اما صدایت، آرام تر از جوشش چشمه ساران! شیرین تر از هر...
تو زیبایی زیباتر از همه زنانی که می شناسم مهربانی وچشم هایت طعم بلوط می دهد رعناتر از همه زن هایی و دلربا در آستانه میانسالی ایستاده در برابر ویران کننده ترین بادها و هجمه ها تو مظلومانه زیبایی و بی رحمانه عاشق تو را دوست دارم که هنوز عطر...
شهنوازان، نازنازان، گل عذاران بنده ات دلربا دیگر مَنِ بیگانه می خواهی چڪار؟
خوش لباس و دلربایی شیک تر می خواهمت همچو پیراهن به تن نزدیک تر می خواهمت من زخمی از عشق ام از جنگ خسته آمدم تو یار قد بلند را کمر باریک تر می خواهمت
[بسم الله الرحمن الرحیم] دل به تو دادم و چیزی جز نگاه تو از قاب عکست نصیبم نشد. تنها کسی شدی که دل از من ربایید. می دانی چرا؟ زیرا آهن ربای مهربانی و عشقت بد جور گیرا بود. هرچند.... نگاهت کردم، نگاهم نکردی... عاشقت شدم، عاشقم نشدی... مهم بودی،...
شیرین من! ای دلربا! ای خوب دلخواه! خانم! ای کاشانی زیباتر از ماه! یاس امین الدوله باشم کاش هرروز وقتی که می آیی تو با لبخند از راه... خوشبو کنم حال و هوایت را به شعری خان دلم هستی و من یک رعیتم؛ آه! زیبایی ات از حسن یوسف کم...
گر احساس من لبالب از عشق تو لبریز شود با لبانت با لبم شب زنده داری دلرباست ارس آرامی
با من هر آنچه سرد شوی دلرباتری بر شیشه های یخ زده "ها" ماندنی تر است ...
عشق تو می ارزه به گریه های بعد از این خنده ها می ارزه به نبودنای بعد از این بودنا می ارزه عشق تو، به غصه های تنهاشدن می ارزه به رفتن دو ماه دیگه ت می ارزه به دوباره شکستن قلبی که با تو بند زده شد می ارزه...
نه زیبا بود نه مهربان ، هیچ هم چشم های گیرایی نداشت ! کجاست ببیند که پناه میبرم به دروغ از شر دلتنگی ... مداوا میکنم دلتنگی ام را با دروغ ، آری : نه زیبایی ، نه پُر مهری ، نه چشمی دلربا داری!
خوشا به حال زنی که دو چشم روشن داشت نقاب و صورتکی دلرباتر از من داشت خوشا به حال زنی که همیشه می خندید و یک لباس پر از زرق و برق بر تن داشت همان کسی که به جای سکوت و شعر و غزل همیشه حرف قشنگی برای گفتن...
من به کم قانع نیستم... من به این بودن های گاه و بی گاه قانع نیستم من تورا میخواهم تمام و کمال، تمام بودو نبودت را سهم من از تو تمام وجودت است دلربا اینجا در قلمرو من، حکومت عشق دیکتاتوریست و من دیکتاتورترین عاشق در سرزمین عشقم...
پاییز دخترَکیست با گیس های بافته شده به رنگ سبز ، قامتی دلربا که به انتظار معشوق ایستاده است و هر ساعت نبود معشوق مویی زرد می شود و از درخت گیسویش به زمین می افتد پاییز دخترکیست درست شبیه من... لیلا قهرمانی آرمینا
به یک نفر که شبیه تو دلربا باشد هنوز مثل گذشته "نگار" میگویند
من نکنم نظربه کس جز رخ دلربای تو️ ️️️
مرهمِ جانِ خستگان ، لعلِ حیات بخشِ تو ... دامِ دلِ شکستگان طره‌ی دلربای تو ... در سر زلف و خال تو رفت دل همه جهان کیست که نیست در جهان عاشق و مبتلای تو
پلک بگشا نازنینم صبحِ زیبایت بخیر دلربا و بهترینم صبح ِزیبایت بخیر
تو دلربای منی نفسی هوای منی
