تو، یک کتاب چند جلدی و در حال نوشته شدنی؛
من چند صفحه دست نویس خاک گرفته، در کیف مردی از دنیا رفته.
تو نوشته می شوی و منتهی به مرگ نیستی؛
من پایانی باز دارم و پیش از تولد، از دنیا رفته ام.
تو را می خوانند؛ خط به خط، واژه به واژه. تو تحلیل می شوی؛
مرا با یک نگاه کنار می گذارند؛ شاید در همان کیف، شاید در سطل زباله.
تو با دستگاه، نوشته شده ای؛ خوش خط، تحریری، با حاشیه هایی دور هر برگ؛
مرا با خودکار نوشتند؛ مردد، پر از خط و خطوط بی معنی، روی یک کاغذ باطله.
تو را ارج می نهند؛
مرا گور..!
- کتایون آتاکیشی زاده
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
