عشق که کهنه می شود اَلو می گیرد
گاهی بوی نا می گیرد کهنه اش... اما هنوز لطیف است
گاهی یواشکی می آیم صندوقچه ی پراز عاطفه
و احساس و خاطره و عشق را که با عقل تو اَمان بود را بازش می کنم تا هوایی بخورد
با بوی نا و دل تنگی دل که در صندوق جا گذاشته بودم ، عشقم را تازه ی تازه می کنم
عشق کهنه ،حرارتش قابل وصف نیست ،کم نظیر است
عشق را فقط در قاب خاطرات ورق نزنیم
( بیاییم عشق را تا مرز کهنه گی وجنون و در اوج لذت همراهی اش کنیم)

پروانه فرهی(پرر) ۲۷تیر۹۸
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
عاشقانه ها ،دلنوشته های من