دلم می خواهدت؛ مانندِ وقتی
که نبضت در درونم پلک می زد
تمامِ قطره های حسّ دل را
چو مروارید، روی سِلک می زد
***
همان وقتی که احساست، دلم را
به مرزِ شورشِ رویا رسانید
جنونِ موجِ بی تابِ عطش را
به ژرفای دلِ دریا رسانید
***
به یادِ آن زمان های پر از مهر
بزن چشمک؛ ببینم باز هستی؟
برای عشق ورزی های ممتد
هنوز آماده ی پرواز هستی؟
زهرا حکیمی بافقی (کتاب ترنّم احساس)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
