عشق، فلسفه و منطق درک نمیکند..
به خودت که میآیی حضور او را در جایی حوالی قلبت، حس میکنی... و چه طعم نابی است این حضور های ناگهانی..
طعمی مانند ترشی مطبوع گوجه سبز.. یا شیرینی مربای بالنگ که عجیب لای آن نان سنگک مزه میدهد...
از نگاه فرهاد های کوه کن به شیرین ها؛ میتوان عمق عشق را درک کرد... آن شیشه های شفافِ نگاه؛ هرگز دروغ نمیگویند..
و هزاران بار باید این را جمله را تکرار کرد:
عشق، فلسفه و منطق درک نمیکند...!
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
