یک قدم سویم بیایی، سوی تو پر می کِشم
طرح پروازم به سویت را کبوتر می کشم
باز دل دل می کنی تا تشنه ی عشقت کنی
من شراب عشق را با جام تو سر می کشم
نقش لبخند تو در چشمان من جامانده است
صورت ماه تو را از ماه بهتر می کشم
کوهی از دردم بگویی دوستم داری عزیز
من به صدبار انعکاسش را مکرر می کشم
اندکی از درد دوری اندکی از درد عشق
از تو و دنیای بی مهری برابر می کشم
صبح با یادت چه بی تابم شبم بی تاب تر
روز تا شب بارِ غم هایم چه محشر می کشم
ارس آرامی
ZibaMatn.IR