آفرینها بر تو بادا ای خدا
مینمایی بس عنایتها بما
از هزاران لطف و مهرت دربیان
کی توانم یک بیارم بر زبان
می کنی از نطفه ای ما را پدید
میگذاری پیش مان راهی جدید
عقل و درک و فهم و تدبیر و شعور
ا ز تو گشته در وجودما ظهور
راه ما روشن بگردانی به جان
غفلت ما می دهد بر بادمان
بداهه بیغم
ZibaMatn.IR