روزی زیر یک سقف با تو عاشقانه زندگی خواهم کرد.
نمیدانم
نپرس
کی
کجا
و چه جور ...
اما
یک جایی
در اعماق قلب من و تو
انگار شعله ای خاموش نشدنی
زیر خروارها غم سوسو میکند .
اه از این سکوت ممتدِ
میان من و تو!
خوب میدانیم
چه بخواهیم و چه نخواهیم
این شعله
خاموش نشدنیست
...
از همان روز دیدارمان
میدانستیم
همزاد و پاره تن همیم.
نیمه پنهان من و نیمه پنهان تو...
نمیدانم
تو کجایی ،
چه میکنی،
روزهایت
با که سپری میشوند ،
اصلا
کجای این دنیایی،
مهم نیست.
مهم نیست
که چقدر من و تو جسممان از هم دور افتاده اند،
نمیدانیم...
اما
خوب میدانیم
پیوسته
روحمان با یکدیگر در تعامل اند،
در این سکوت
با هم صادقانه تر حرف میزنند،
بیشتر از گذشته به هم فکر میکنند،
و تو
بیشتر از هر زمان
مرا
دوست داری...
آه از این سکوت ممتدِ
میان من و تو...
روزی نه چنان دور و نه چنان نزدیک
در میانه های پاییز،
و بی برگی درختان،
جایی که ابر بر فرازمان بی وقفه اشک میریزد،
در پس هیاهوی این شهر و مردمانش
من و تو
پشت پنجره ای ,بی نقاب شسته ایم
و در حالی
که با چشمهایمان
با یکدیگر حرف میزنیم،
تو
عاشقانه ها را
دوستت دارم ها را
به زبان خواهی اوری
و
من
در میان آغوش تو غرق خواهم شد
و
ارام ارام
در گوشت زمزمه میکنم:
《 دیگر زیر این سقف عاشقانه با تو زندگی خواهم کرد...》
...
۱۴۰۲/۰۱/۰۷
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
