شاید ،در حالی که در کلبه سرد چوبی ام ، در گوشه قلب منجمدسوزانم ، نشسته ام و از تو دورم ،
در دنیایی موازی ، بوسه بر لبان سرد خشکیده ات میزنم ؛ شاید هم همچو دلداده ای مرده با تنی سرد و بی جان ، در آغوش گرمت ، آرام گرفته ام
به چنگال مرگ میروم ، شاید که خط عارضت ، همسو با خط افق نفسم باشد
شاید هم تنها مرگ دروغ نمیگوید را ، ( هدایت ) درست گفته باشد.
شاید... .
یاسین ارکیان
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
