فکر کنم ، مهم ترین چیزی که سالهاست
باعث میشه در هر مسیری که قدم بر میدارم
با وجود خستگی ها ، محدودیت ها ، اتفاقات ریز و درشتی که برام پیش میاد کم نیارم و جا نزنم ، عشق بوده .عشق همیشه هم اینطور نیست که سر به هوات کنه و از زندگی غافل بشی ، گاهی مهم ترین دلیل آدمی برای دیدن خود واقعیش و فهمیدن استعداد هاش ، عشق هست!
میدونی ، من از روزی خودم و پیدا کردم که فهمیدم عاشق ام ، با احساسی که در قلبم ایجاد شده بود قدم های محکم تری برای جلو رفتن ، تلاش کردن و تبدیل شدن به بهترین نسخه خودم بر میداشتم ....
من عاشق شده بودم
عاشق همه یِ لحظه هایی که با حرفها و کارهام میتوانستم گره ذهنی یک نفر و باز کنم ، عاشق زمان هایی که در تاریک ترین لحظه های یه نفر از امید میگفتم ، اینکه نشون بدم هیچ محدودیتی نمیتوانه باعث توقف ات بشه و تو باید شروع کنی تا رشد کنی و برسی به چیزی که دلت میخواد...
همیشه بر این باور بودم و هستم که همه ما آدمها، با وجود تفاوت ها و نقص هامون منحصر به فرد و با استعدادیم و اگر بخوایم ، فرقی نداره کجای این دنیا باشیم ،چه محدودیت هایی داشته باشیم
و چه آسیب هایی دیده باشیم،وقتی اراده کنیم و قدم برداریم به مطلوب قلب و ذهنمون
هرچند سخت و دور از دسترس ، اما میرسیم...
میخوام این بهت بگم رفیق
تو با وجود همه زخمهات ، زیبایی
با وجود همه محدودیت هات ، توانمندی
فقط کافیه عاشق باشی و قدم برداری ...
✍️فاطمه مجد
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
