(مرا کمی به بودنت دعوت کن)
به دنیایی که ذهنم را آزاد می کند
به نگاه های تائید کننده نیازی ندارد
روحی می خواهد که جبران کند
هر غصه و درد را
دعوتم کن به آرامش و ذوق زندگی
با پای برهنه در گلهای نرم و خوشبو
دعوتم کن به هم خوابی با آرزوها
با دستانی که نقش عشق می برد
بگذار در بودنت پنهان شوم
هر لحظه احساس حضورت را داشته باشم
مرا کمی به بودنت دعوتم کن
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
