نوری در تاریکی می درخشد.
دروازه های بهشت باز می شود،
پرنده ای که از تاریکی به سوی نور پرواز می کند،
گلی که در برابر نور خورشید می درخشد.
هر پرتو نشانه عشق،
هر پرتو، شروعی آسمانی،
زیرا در پرتو لطف خدا،
مانند دریاچه ای که در برابر باد آرام می شود.
غزل قدیمی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
