پنجره ی روحم سوی آغوش طبیعت گشاده ست و می نگرم به پاییز از شور و شعف پر است دلم از این فصل که می شود پناهگاه روحم در پاییز، برگ ها می ریزند و روحم را به سوی خدا می کشانند در پاییز، آسمان آبی تر است و روحم را به سوی عشق می کشانند
عکس نوشته پنجره ی روحم سوی آغوش طبیعت گ...
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.