دوست دارم،به چمن سرو روانم باشی

یا بهاری، به دل همچو؛ خزانم باشی

این دلِ سوخته را،رخنه کنی؛در جانش

ساقی، نابِ غزلهای زبانم ؛ باشی

همچو آن ساعتِ بی تاب، به روی دیوار

تا سحر ، منتظر و بس ؛ نگرانم باشی

می شوم، همره تو؛ تا در میخانه ی عشق

گر تو یک لحظه، فقط؛ مونسِ جانم باشی

گفته ام ، تا که رساند ؛ ز دلم ؛ پیک صبا

غمِ هجرانِ تو را ، گو ؛ که جهانم ؛ باشی

بادصبا
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
آوای باد صبا