بسمه تعالی

وقتی نگاهم می کنی ، آیینه ی بیزنگ باش
چون چشمِ شبنم در چمن با خار و گل یکرنگ باش

یکرنگیِ ظاهر ترا ، ایمن کند از هر گزند
در محفلِ دیوانگان همتای بی فرهنگ باش

جز دل نمی باشد مکان آن عشقِ عالمسوز را
خواهی در آغوشش کنی ، تا زنده ای دلتنگ باش

خالی نمانَد از گُهر ، دستی که بخشش میکند
در مهرورزی مثلِ آن خورشیدِ زرّین چنگ باش

از گوشمال آهنگ می سازد برایت آسمان
بی گوشمالِ آسمان ، خنیاگرِ آهنگ باش

خصمِ درون از دشمنِ بیرون به تو جانی تر ست
با دشمنانت کن مدارا با خودت در جنگ باش

خونت در این وحشت سرا سهل از عقیقِ سرخ نیست
مانندِ لعل از چشمِ بد مخفی درونِ سنگ باش

هر گاه سازِ زندگی با برگِ دل ناکوک شد
پا در میانی کن برو ، چون راه پیشاهنگ باش

بازارِ زر را دین فروشان خالی از زر کرده اند
فکرِ خودت را باز دار از مکر و بی نیرنگ باش
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
جواد مهدی پور