شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
من وارث لبخند تو باشم که غمی نیستمی خندی و در زندگی ام پیچ و خمی نیستجنگیست میان من و صد طایفه هر روزاین منحنی ساده تو ارث کمی نیست...
همه ی دین هااز طریق ارث به ما می رسندمگر عشقزیرا عشقتنها دینی ستکه پیامبرانش را خود می آفریند......
دل نبستم به جهانی که همه وسوسه استاز همه ارث جهان یک تو برایم کافی ست ......
محیط زیست را هرگز از نیاکانمان به ارث بنرده ایم بلکه آنرا از فرزندانمان به امانت گرفته ایم … ! روز جهانی زمین پاک گرامی باد...
تنها چیزی که از پدرم به ارث بردم زبان مادریم بود......
ندارمتو بزرگترین دارایی من محسوب میشویکه قرار است روزی از این جهانبه ارث ببرم...
در ژاپن وقتی یک ظرف می‌شکند، آن را دور نمی‌اندازند، بلکه بر اساس یک باور و هنر باستانی که از اجدادشان به ارث برده اند، شکستگی‌ها را به شیوه خاصی مرمت می‌کنند. آنها قطعات شکسته را با پودر طلا به هم می‌چسبانند. ژاپنی‌ها معتقدند که وقتی چیزی دچار صدمه می‌شود و آسیب می‌بیند بسیار زیباتر از قبل می‌شود. این هنر سنتی ژاپن، اتصال طلایی یا کینتسوگی نام دارد.کینتسوگی بر مفاهیمی مانند پذیرش کمبودها و شکست‌ها در زندگی، ادامه دادن، ناامید نشدن و خارج ...
ما هیچ چیز را از نیاکان مان به ارث نبرده ایم بلکه ما این زمین را از کودکانمان قرض گرفته ایم. مراقب جهانمان باشیم. روز گردشگری مبارک باد...
