متن دین

کشیش: واقعا به خدا ایمان داری؟ چون اون میتونه ارامش بخش باشه.
دین: ایمان دارم یه خدایی هست ولی مطمئن نیستم که اون هنوز به ما ایمان داره یا نه.

نیایش

راهی برقله درمسیرباد
به سوی کوهساران
خدایا ،بگذار تورا شاطری بدانم که نان میپزد
وچنان عطر نان پخش میشود که دیوانگان هم حس روییدن و بالیدن پیدا میکنند
تورا میستایم ای دوست
خلقت زیبایی هایت مرا مجنون میکند
و شیدا و و مست عالم عشق

پائولو کوئلیو:

هرکس به شیوه خود به خدا
نزدیک میشود، یکی با یقین دیگری
با انکار و سومی با تردید ...!

از بهر فراق یار است، مشکی برتن کرده ام

ورنه این رنگ مشکی ، از مکروهات دین ماست


وحدت حضرت زاده

دین و ایمان واقعی و حقیقی،
هیچ دوره و زمانی ومکانی، قابل داد وستد نیست.


رحمان شاهسواری کینگ

در برابر آدمایی که ادعای دین و ایمون دارن و هر چیزی رو به خدا ربط میدن باید گفت کدوم خدا؟خدای یگانه یا اونی که شما ساختین؟!

از منزل کفر تا به دین ، یک نفس است
وز عالم شک تا به یقین ، یک نفس است
این یک نفس عزیز را خوش مى دار
کز حاصل عمر ما همین یک نفس است

همه ی دین ها
از طریق ارث به ما می رسند
مگر عشق
زیرا عشق
تنها دینی ست
که پیامبرانش را خود می آفریند...

شکست اگر دل عاشق به عشق خرده مگیر
مگر گناه مسلمان به گردن دین است؟

امنیت تنها به معنی عدم جنگ در کشور نیست ؛
امنیتِ حقیقی یعنی تمام افراد جامعه بدون توجه به نژاد ، دین ، طبقه ، جنسیت و پایگاه اجتماعی از حقوق یکسان برای رشد برخوردار باشند ...

یلدای چشم‌ های تو برفی ‌ترین شب است
یلدای چشم‌ های تو طوفان می‌آورد
امشب تمام وسوسه‌ ها در نگاه توست
ابلیس هم به دین تو ایمان می‌ آورد

به غیر از آن که بشد دین و دانش از دستم

بیا بگو که ز عشقت چه طرف بربستم

اگر چه خرمن عمرم غم تو داد به باد

به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم

ماندن فعل نیست،
دینی ست
با پیروانی اندک

ﻭقتی ﺩﻧﯿﺎﯾﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﺷﻮﺩ
ﻭ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽﺷﻮﺩ
قمارِ سنگینی کرده ای!
ﺍﮔﺮ ﺑﺮﻭد ..
ﺩﯾﻦ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﯾﮑﺠﺎ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﯼ

به محض اینکه از مسیر اخلاق منحرف شویم دیگر شخصیت دینی نخواهیم داشت. در دین چیزی وجود ندارد که از چارچوب اخلاق خارج باشد. مثلاً انسان نمی‌تواند دروغگو و بیرحم باشد ودرعین حال مدعی شود خدا را دردرون خویش احساس می‌کند.

زمین بهشت میشود روزی که مردم بفهمند هیچ دینی با ارزش تر از انسانیت نیست...

یار جستم که غم از خاطر غمگین ببرد
نه که جان کاهد و دل خون کندو دین ببرد

انسان غرق شود
قطعأ میمیرد
چه در ، دریا ، چه در رویا ، چه در دروغ ، چه در گناه چه در خوشی چه در قدرت چه در جهل چه در انکار چه در حسد چه در بخل چه در کینه چه در انتقام...
مواظب باشیم غرق نشویم ،...

ای حان من حسین ابن علی
جانان من حسین ابن علی
ای دین من حسین ابن علی
ایمان من حسین ابن علی
ای یار من حسین ابن علی
تو بی همتا و تو بی نظیری
نعم المولی و نعم الا میری

بر دلم شور خدایی می رسد

بوی جانسوز جدایی می رسد

ای فدای دین و مکتب الوداع

ای تمام هستِ زینب الوداع

با خنجر میون گودال گل لاله رو ز شاخه می بُریدَن


زینب از بالای تَل دید که تن حسینش و به خون کشیدن

آه ، پاره پیکر حسینم جانِ خواهر حسینم

شاه بی سر حسینم

آه ، بارِ دین را تو بردی تشنه لب جان سپردی

از عدو نیزه خوردی...

به راه دین از تن و از سر گذشتی/ز قاسم و عباس و اکبر گذشتی

اگر چه در خون بودی آخرین ساعات/به زیر تیغ و نیزه کردی مناجات

مُجیب المضطر/چو لاله پرپر/شهید بی سر/غریب مادر

حسین ِ مظلوم..

دین اگر دستم ببندد از هم آغوشی تو

من مسیحی،من کلیمی،گبر و کافر میشوم

دل و دین و
عقل و هوشم
همه را بر آب دادی

ز کدام باده
ساقی
به من خراب دادی ؟