متن بکر

دختر بکر احساسم
در ستر عشق جاری‌ست
از زلال عاطفه
آب محبّت می‌نوشد
و در بطن عفاف
اندیشه‌ی مهر می‌پروراند

دست تبرها را باید بوسید
همین طور
پای چوبه های دار را
که از بطالت نجات دادند
جنگلِ بکرِ پَکَر را...
«آرمان پرناک»

بیا به جاهای بکر پا بگذاریم به نانوشته ها

و تو بکرترین منظره ای
مثل درخت پرتقال
که در پاییز به بار نشسته باشد