پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
به چشمانت که نگاه می کنم؛ معصومیتِ از دست رفته ام را به خاطر می آورم و دلم تنگ می شود؛ برای نسخه ای از منِ قبلی ام. چشمانت آیینِ پرستش من اند. به خدا سوگند؛ هم اکنون اگر جانم را یگانه خالق بگیرد؛ دین من، با طواف چشمانت،کامل شده است....
لایق پرستش است کسی کهدر این بی مهری ها جانانه محبت میکند !...
من خودم یه مدت جزیی از اقلیت های هندی بودم. یه گاوی را به عنوان عشقم می پرستیدم...
چیزی را که ذهن قادر به فهم آن نیست/یا پرستش می کند یا از آن می ترسد....
لایق پرستش است کسی که در این بی مهری ها جانانه محبت میکند...
