متن تاسف

جبران خلیل جبران:

تاسف، ابرسیاهی است که آسمان ذهن آدمی را تیره می سازد، در حالی که تاثیر جرائم را محو نمی کند !

عمیقاً متاسفم برای همه ی آدمایی که
انسانیت را به شهوتشان فروخته اند...
کاش آوارگی، برهنگی، پریشانی و... را درمیان همه انسانها به مساوا تقسیم میکردند
تا همه ی مردم احساس سرخوردگی، درد، عشق، و.... را درمیان خودشان تشخیص داده و درک میکردند.
من از آینده ی این آدمیان میترسم...

رضا بابک :

خیلی خیلی متأسفم که تمام دوستانم مثل برگ های درختان در فصل خزان می ریزند و از دست می روند. من و پرویز هم همکلاسی بودیم و هم دوست دیرینه.
پرویز پورحسینی انسان شریف، با شخصیت و بازیگری با گذشته درخشان بود، تأکید کرد: اگر از من...