شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
خیره نگاهم می کنی و منواسم قدم برداشتن سختهاز زندگی چیزی نمی فهممدنیای من محدود به تختِخوشبخت بودن از نگاه توشاید فقط به داشتنِ پولهحرفامو اونی خوب میفهمهکه مثل من یه عمره معلولهاین انتخابم نیست، باور کناینا همش تقصیر تقدیرهپاهام گرچه خیلی بی جونهاصلا جلو رامو نمیگیرهغیر از یه حس تلخِ دلسوزیچیزی توو چشم مات مردم نیستای کاش می شد داد زد : مردمچاره ی درد من ترحم نیستمن آرزو دارم که یه لحظهبدونِ ویلچر و عصا ...
آدم ها موجودات خوبی نیستند...گاهی چه قادر توی ذوقت می زنند...گاهی چه واضح امیدت را می کشند.. .گاهی چه کاشف عیب هایت را می یابند...گاهی چه فاتح قلبت را می درند...گاهی چه نادم خوبی می کنند...گاهی چه عاشق ترحم می کنند...و...گاهی چه راغب تنهایت می گذارند......
این زخم خورده را به ترحم نیاز نیستخیر شما رسیده به ما مرحمت زیاد....
ترحم، خوش آیند ترین احساس برای کسانی است که غرور زیادی ندارند و امکان دستیابی به موفقیت های بزرگ هم برایشان فراهم نیست....
این زخم خورده را به ترحم نیاز نیستخیر شما رسیده به ما مرحمت زیاد...
