متن خاکستر خاطره

باد، افتاده‌ست در زلف رها، مانده هنوز
شعله در خاکستر این ماجرا، مانده هنوز

آسمان در چشم من رنگین‌کمانی بی‌دلیل
رعد در لبخند آن چشم بلا، مانده هنوز

چاه را لب تشنه خواندم، ماه را عاشق کشید
نقش او در سینه‌ی این کهکشا، مانده هنوز

نغمه‌ای گم شد میان نی،...

اگر می‌خواهی بروی—

برو.

اما نه آرام، نه مودب.

نه با لبخندهای بی‌جان و کلمه‌های قلابی.

ویرانم کن.

مثل فاتحی که می‌داند

هیچ‌کس بعد از او

از این سرزمین زنده بیرون نمی‌رود.

نگاهت را جا نگذار،

لحن صدایت را،

قهوه‌ی نیمه‌خورده‌ات را روی میز.

همه را با خودت ببر.

من...