متن رنج عشق

درد و درمانم یکیست...


آن هم سیه چشمان توست...

بخند ممنوع ِمن
که با هر بوسه، هزار تازیانه می نویسند ؛
فرشتگان ِشانه ها ...
که هیچ دستی آن ها را لمس نکرده است
فرشتگان ِحسود ...
همه چیز را خواهند نوشت ...

من چه میدانستم درمان دردت شوم
زخم دردهایم ، میشوی ..

عبور ازتو چه رنجی دارد
تو را دلنوشته ای میکنم بر کاغذ
و کاغذ تب میکند
از تن خسته حرفهایم
کاش میشد نقاشی ات میکردم
که آن هم مجازات دارد
بگو با تو من چه کنم

دلشکسته تر از آنم که ترک هایش را ترمیم کنی

سوزش زخم من دردش ب قلبت میرسد
من تو را دوست خطاب کردم
دشمن جانم شدی

من به پایان نبود تـــــو...

در این قصه شکایت دارم...