پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
اهل دانش گر که هستی صادق و فرزانه باشچون درختی سایه گستر زینت کاشانه باشدور کن از خود تو بخل و کینه و تزویر رادر میان جمع خوبان همچنان پروانه باش اعظم کلیابیبانوی کاشانی...
من آموختم با تو معنای عشقجهانی پر از علم وایمای عشقجهانم دگر گون شد از نام تو دلیل رسیدن به فردای عشق اعظم کلیابی بانوی کاشانی...
دانش آموزی برگه امتحانی را سفید داد و روی آن نوشت :سکوتم نشانه ی نداشتن معلومات نیست...آنچه در ذهن من است قابل بیان نیست.به او مدرکی دادند که در آن نوشته شده بود :رد شدنت نشانه ی شکستت نیست...بلکه شوخ طبعی ات ارزش دیدنت در سال آینده را دارد...
کاش همیشه دانش آموز بمانیم! کاش هر سال، اول مهر که می‌شود، همینطور هیجان زده، منتظر صدای زنگ آغاز سال تحصیلی جدید، در پوست خودمان نگنجیم.کاش قدر معلم های صمیمی را بیشتر بدانیم!...
روز هیاهوی دانش آموزان شاد … روز معلم های صبور و مهربان … روز ناظم های دلسوز و مدیرهای دوست داشتنی … روزی که باز فراش پرتلاش، می‌رود به جنگ هر چه غبار....
