شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
دنیا را ب بازی بگیرین تا شما بازیچه ی دنیا نشوید..این رسم دنیاست ،شوخی بیش نیست..نویسنده:المیرا پناهی درین کبود...
رسم دنیا درهمین است آنکه آمد رفتنی ست...
رسم دنیا در همین است آنکه آمد رفتنی ستبعدِ رفتن نام نیکت بر زبانها ماندنی ستتا توانی خلق را از خود مرنجان با سخنآنکه بالاتر نشیند ، آخرش افتادنی ستعمر و جانت گرچه عمر نوح هم باشد ولیشیشهٔ عمر گرانم عاقبت بشکستنی ستتکیه بر ایمان خود کن هم رهِ شیطان مشوریسمانِ دست شیطان ظاهراً پوسیدنی ستثروتت بند است بر شب شهرتت با یک تبیعاقبت ثروت به دست وارثان بسپردنی ستدل مبند بر مال دنیا، مالِ دنیا بی وفاستخرقهٔ زر هم بپوشی سیم و زر نابر...
همه گفتند که او شاعرِ غم هاست پدر! مگر این زخمی دلگیر خودش خواست پدر؟ من و یک سایه ی تنها، من و یک شهر سکوتپسرت خسته ترین آدم دنیاست پدر! ◽شاعر: سیامک عشقعلی...
بیا رسم دنیا را بهم بزنیم من زمزمه می کنم و تو تکرار کن آنگاه کلاغ می شود همای سعادتت!...
زلال که باشی سنگ های کف رودخانه ات را می بینند و برمی دارند و نشانه میروند درست سمت خودت رسم دنیای امروز ما چنین است... ....
