متن زلال

قلب سیاه
نیاز به آب زلال داره
مرغابی تولجن هست ولی دلش مثل آب زلاله

صفحه ای دیگر
از روزهای نبودنت
در غروبی غمناک ورق می خورد
ای کاش بودی
تا به واسطه ی طلوع نگاهت
زلال ترین شبنم شادی
از چشم هایم می بارید
و شیرین ترین تبسم خوشبختی
بر روی لب هایم می نشست


مجید رفیع زاد

عبور می کنم از این منی که مردابیست
شبیه چشمه ی چشمت زلال خواهم شد
رضا حدادیان

چقدر زیباست ...

که در دوره زنگارها

خود را

در چشمان زلالی

همچو یک آینه دیدن .

تو،،،
-- نم نمای بارانی
( ای همیشه زلال!)
و من ،
-- تشنه،
--ملتهب!
...
سرریزِ من باش
با ادامه ای جاودانه
از هبوطی مبارک !



سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

مرداب به رود گفت؛ چه کردی که زلالی؟
جواب داد
گذشتم

همه ی آدم ها وقتی آرام باشند

زشتی هایشان ته نشین می شود

و زلال به نظر می آیند

برای اینکه آدمی را بشناسید

قبل از مصرف خوب تکان دهید !

چقدر بوی تو خوب است، بوی آغوشت

همیشه زحمت من بوده است بر دوشت

چنان زلال و لطیفی که مطمئن هستم

دوبال بوده به جای دو دست بر دوشت

ولی به خاطر من بال را کنار زدی

که با دو دست بگیری مرا در آغوشت

مادرم،فرشته ی روی زمین روزت...

‏‏‏‏‏زلال که باشی سنگ های کف رودخانه ات را می بینند
و برمی دارند و نشانه میروند درست سمت خودت
رسم دنیای امروز ما چنین است... .

نعمت فقط برف و باران نیست
گاهی خدا رفیقی نازل می کند،زلال تر از باران

صبحم نفسم به عودها بسپارید
روحم به غزل سرودها بسپارید

یک عمر زلال زندگی کردم من
تابوت مرا به رودها بسپارید

شبیه رود بودی
زلال و جاری و گذرا؛
قرار اگر به ماندنت بود
که مرداب می‌شدی.
من اینها را
همین تازگی‌ها فهمیده‌ام