شنبه , ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
نظراً همه معتقدیم باید همیشه بی رودربایستی هر چیزی را گفت و از سوءتفاهم جلوگیری کرد. امّا زندگی اغلب این سوءتفاهم ها را به صورتی درمی آورد که برای رفع آن ها، در نادر مواردی که این کار شدنی باشد، باید یا نکته ای را فاش کنی که دوستت را حتی بیشتر از ناروایی که می پندارد در حقش کرده ای می رنجاند، یا رازی را برملا کنی که آشکار شدنش از خودِ آن سوءتفاهم بدتر است.- مارسل پروست- در جستجویِ زمان از دست رفته...
این چه دردیه که آدمی هر حرفی می زند هر کس هر انچه میخواهد برداشت میکند چقدر سخت تر است که حرف هایمان را هیچ کس نمیفهمد و همه هر روز بیشتر در سوء تفاهم ها غرق میشویم ، بی آنکه بدانیم چه بر سر دلهایمان می آید بر سر روحمان ......
با " تو"سرو سامان گرفته،تمامِ دلواپسی های "من"تو آنقدر خوبیکه گاهی فکر می کنمخوبی های دیگران ،سوء تفاهمی بیش نبوده......
ترکم نکن!بیا هر آن‌چه را می‌توانیم فراموش کنیم،همه چیز در حال فراموش شدن است.فراموش کنیم سوء تفاهمهاو اوقاتی را که برای فهمیدنِ «چگونه»ها هدر دادیمو لحظه‌هایی را که در آنهابه ضربِ «چرا»هاشادی قلبمان را کشتیم.ترکم نکن!ترکم نکن!ترکم نکن!ترکم نکن......
