متن سکوت سرد

داستان کوتاه نقاشی سرد🥀🥀

داشت نقاشی می‌کرد آرزوهای کوچک و رنگیشو. کنار پنجره‌ی اتاقش نشسته بود و نور ملایم بعد از ظهر، روی بوم می‌تابید. قلم‌مو رو توی رنگ آبی آسمونی زد و شروع کرد به کشیدن ابرهای پف‌دار. هر ابر، یه آرزوی کوچیک بود؛ آرزوی یه سفر به دیار...

به سکوت سرد زمان
به خزان زرد زمان
نه زمان را درد کسی
نه کسی را درد زمان
بهار مردمی ها دی شد
زمان مهربانی طی شد
آه از این دم سردیها، خدایا