صایٔب نشدم شعر بگویم ڪہ بخوانی نیما نشدم نو بنویسم ڪہ بم انی! حافظ نشدم مُخ بزنم رُخ بگشایی سعدی نشدم دل بکَنَم ؛ تا بستایی مُلّا نشدم رڪعت سه ، بوی تو آید در حین نمازم خَمِ ابروی تو آید آرش نشدم تیر به پایت بزنم حیف لیلا نشدی...
صاف اگر باشد هوای بی غبار دوستی حال دل را می توان دریافت از سیمای هم
گر بدانی چقدر تشنه ی دیدار توام خواهی آمد عرق آلوده به دیدار مرا
