متن تشنه

عاشقی کن، بیا منُ دریاب
گفته بودم به تو که تشنه اَم و؛
تشنه آب می خواهد ، نه وهم و سَراب!
✍شیما رحمانی

غیر از تکیه بر دیوار دیگر هیچ تکیه گاهی نیست
نشستی گرچه پهلویم ولی از عشق نگاهی نیست

امید زندگانی می شود دور چون تو نزدیکی
محبت های تو چون باد گاهی هست گاهی نیست

تو مثل یک بیابانی من تشنه در پی آبم
ببار ای ابر باران خیز که...

خاطراتمان را نبش قبر نکن !
ریشه اش را از قلبم کنده ام
دیگر نه با آمدنت بهار می شود
و نه ریشه ی خشکیده سبز
تو از عشق سیرابی و
دلم کویری است تشنه
من به سراب قانعم
دلخوشی سراب را از من نگیر


مجید رفیع زاد

تشنه

بر سنگ مزارم بنویسید...
ما تشنه عشقیم و آرام نگیریم
ما تشنه دردیم و درمان نگیریم
یکروز ازل مانده به مرگم نظری کن
چون عاشق دردیم و آرام نگیریم...

1401/03/21
پیروز پورهادی

تشنه ام تشنه آغوش تو حتی به گناه
آتشی بر تنم انداز جهنم به درک

تشنه ام جرعه ای آب بده
سینه ای در شهر سوخته ، سوخته ام هوا کجاست ؟
آب کجاست ؟ طبیعت کجاست ؟
طراوت کجاست ؟
جوانی ، ایمان ...
تکه خالص مردانگی ام کجاست ؟
وقتی شنیده ها جایگزین دیده ها می شوند !
حقیقت کجاست ؟

تو،،،
-- نم نمای بارانی
( ای همیشه زلال!)
و من ،
-- تشنه،
--ملتهب!
...
سرریزِ من باش
با ادامه ای جاودانه
از هبوطی مبارک !



سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

گنجشک هستم ، بر درخت تو غزل خوانم
بر سفرهٔ قلب تو من ، امروز مهمانم

از هیچ شعری بی تفاوت رد نشد چشمم
من تشنه هستم در پی اعجاز بارانم

هر روز من پاییز می بینم در این دنیا
من سالها در انتظار یک بهارانم

روزی مرا با سنگ...

با همه ی بی سر و سامانی ام باز به دنبال پریشانی ام



طاقت فرسودگی ام هیچ نیست در پی ویران شدنی آنی ام



آمده ام بلکه نگاهم کنی عاشق آن لحظه ی طوفانی ام



دلخوش گرمای کسی نیستم آمده ام تا تو بسوزانی ام



آمده ام با عطش سال...

مرا بنوش
همچون تشنه ای
که به آب حیات
رسیده باشد
وبنوشمت
همچون مستی
به شراب ناب...

همیشه چیزهای ممنوعه باعث میشن ادمها بیشتر به ارزشها واقف بشن
حالا که از دست دادن با دوستامون محرومیم چقدر دلمون میخواد دستای همو محکمتر بگیریم و آغوشها تنگتر و مهربونتر شن و در باران بوسه غرق شیم ، چقدر تشنه صحبتای درگوشی و مهمونیهای کوچیک و بزرگ و گردشای...

بگذار زمانی دراز ، دراز
به درون کشم عطر موهایت را
صورتم را به تمامی در آن فرو برم
همچون تشنه ای در آب یک چشمه
و آن را با انگشتانم تکانی دهم
همچون دستمالی معطر
تا که خاطرات در هوا پراکنده شوند

یک بوسه تو میل به بوس دگرم کرد
فریاد ازاین أب نمک تشنه ترم کرد

من فقط
تشنه ی خندیدن لب های توأم


️️️

تازه مهاجرت کرده بودم، مثل بقیه دوست های ایرانی ام وقتی می خواستم تو دانشگاه برم دستشویی یه بطری آب با خودم می بردم، یه بار ی ایتالیایی بهم گفته بود چرا شما ایرانی ها همتون موقع توالت رفتن تشنه تون میشه؟!

با همه ی بی سر و سامانی ام
باز به دنبال پریشانی ام
طاقت فرسودگی ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی ام
آمده ام بلکه نگاهم کنی
عاشق آن لحظه ی طوفانی ام
دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده ام تا تو بسوزانی ام
آمده ام با عطش سال...

سُرخی لبانم تشنه لبان تَر توست
میشود بوسه زنی ....

️️️

یک شب دعای تشنه ی ما ابر می شود
این روزگار زرد و سترون همیشه نیست

من اینجا ریشه در خاکم.
من اینجا عاشقِ این خاکِ اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقی ست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم!
امیدِ روشنایی گر چه در این تیره گی ها نیست،
من اینجا باز در این دشتِ خشکِ تشنه می رانم....

من که در لخت‌ترین موسم بی چهچه‌ی سال تشنه‌ی زمزمه‌ام ، بهتر آن است که برخیزم ، رنگ را بردارم ، روی تنهایی خود نقشه مرغی بکشم ...

تو را که درد نباشد زِ درد ما چه تفاوت
تو حال تشنه ندانی که بر کناره جویی

‌صدای گامهای تو
نفس زندگی من است

با دلم قدم بزن
با تو تشنه یِ زندگی ام

‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌️️️

قبوڸ ڪڹ

چشم هایت شور است

هر چہ بیشتر می بینمت

تشنہ تر می شوم ...

️️️

نفست همانند ابر است
دل من نیز تشنهء باران
میتوانی روزی بباری
این دل تشنه ام را سیراب کنی؟