یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
می گویند :(- با غم نان و بیم جان -سخن از عشق خطاست)،امّا،عشق آزادی، بر هر دردِ بی درمان دواست....
گر گلوگیر نمی‌شد غمِ نان ، مردم راهمهی روی زمین یک لبِ خندان می‌شد...
آیداى خوب نازنینم!مدت هاست که برایت چیزى ننوشته ام.زندگى مجال نمى دهد: غم نان!با وجود این، خودت بهتر می دانی...
