متن لب خندان

تا خنده بر بساط فریب جهان کنم

چون صبح، یک دهن لب خندانم آرزوست

رونق میکده ، از ؛ بادهٔ چشمان ِتو بود

هر چه آمد ،به سرم از لب خندان تو بود

در نظر خاطرت آمد ؛ قدحی نوشیدم

از ازل بود، که دل؛ بند به زندانِ تو بود

بی خبر از خود و آن نرگس مستت شده ام

جام می ، باز...

گر گلوگیر نمی‌شد غمِ نان ، مردم را
همه‌ی روی زمین یک لبِ خندان می‌شد

لب خندان تو
برق چشمان تو
برده قرار از دل عاشق زارم
با من بی نوا بیش از اینم جفا دگر مکن یارم