متن مصطفی مدرسپور

من تو را سوهان قم میدیدم اما ای دریغ،،
جای سوهان قمی سوهان روحم میشوی.

بی تو از سکه و سیب و سمنو و سرکه./

بی تو از سبزه و از سیر و سماق بیزارم./

مدرک جرم، اگر بود زمین خوردن، پس.
من زمین خوار ترین، آدمِ دنیا بودم.

تو، شبیهِ نرگس. روگرفتِ مریم
اسکنِ محبوبه. کُپیِ نسترنی.
تو همان یاسِ منی، یاسمنی

ای باوفاییهات گنج باستانی
در بی وفایی چون طلای ابلهانی

تو شبیه نرگس. روگرفتِ مریم. اسکنِ محبوبه. کُپیِ نسترنی.
توهمان یاس منی یاسمنی

شعر نو: مصطفی مدرس پور
ممنوعه ها

ما که هرگز نتوانیم حسینی بشویم.

پس بیایید بکوشیم یزیدی نشویم.

شاعر مصطفی مدرس پور
تک خانه ها . ممنوعه ها.