متن مکاشفه

دریافتم کآن حضورِ عظیم،
سرابِ آبی‌ست
در کویرِ دل !

زیر مجموعه ی خودم هستم

مثل مجموعه ای که سخت تهی ست

در سرم فکر کاشتن دارم

گرچه باغ من از درخت تهی ست

عشق آهوی تیز پا شد و من

ببر بی حرکت پتوهایم

خشمگین نیستم که تا امروز

نرسیدم به آرزوهایم

نرسیدن رسیدن محض است

آبزی آب را...

گویی چرا مکاشفه بر راز می کنی

چیزی مگو آب ز سرها گذشته است