تو را من دوست می دارم ولی جانا نمی دانی شدی دنیای من دیگر چرا با من نمی مانی؟! نوشتم بر تنِ لاله که خون شد این دلِ تنگم گل لاله به غصه گفت: که من خونین دلم چون تو قسم بر زخمه ی چَنگ و قسم بر ساغر و...
نگاهت آتش افکنده ست در جان و روان من شراری از لبت افتاده در باغ جنان من به گرداب غمت افتاده‌ام چون موج سرگردان نه ساحل می‌شناسد دل، نه لنگر می‌توان من چو شبنم در هوای روی ماهت می‌شوم خورشید نگه کن تا ببینی چیست راز آسمان من به زلف...
