پنجشنبه , ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳
رُسوای من کردهچشم همیشه خیسرُسوای عالممواسه کسی که نیس ......
بی مهابا بغلم کن وسط مردم شهر /به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد...
خنده رسوا می نماید پسته ی بی مغز را...
این زبان را چون کلیدی دان در گنج سخنپسته بی مغز چون لب واکند رسوا شود...