چقدر غمگینی تو درست مثل زنی که درد، آبستن است و اشک فارغ می شود
دل آبستن یار هوس باغ بهشتی داشت که دگرسیب نداشت
بی تو تقویم پر از جمعه بی حوصله هاست و جهان مادر آبستن خط فاصله هاست
