سه شنبه , ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
تو همان همهمهٔ پوچ دل انگیز منی......
و خوش آن روزکه او در طلب من باشد.....
او مدارا کردنش با من شبیه جنگ بودچشم می بست و دلم تنگ نگاهش می شد هی.....
پشت در این خانه کسی نیست، نگردیدتنهایی یک مرده مگر چیز عجیبی ست.....
